Aan het werk!
De werkloosheid neemt af en de groei van het aantal bijstandsuitkeringen is tot stilstand gekomen nu het aantal banen groeit. In 2016 – het eerste jaar waarin de economie weer aantrok – heeft dit geresulteerd in goede uitstroomcijfers van werkzoekenden naar werk. Niet alleen de groep werkzoekenden met een korte afstand tot de arbeidsmarkt heeft hiervan kunnen profiteren. Gesteund door onze re-integratie-inzet en de aanvullende maatregelen in het kader van ‘Den Haag maakt werk!’, hebben we ook veel uitkeringsgerechtigden met een grote afstand tot de arbeidsmarkt kunnen toeleiden naar school of werk. Om ook in 2017 meer mensen uit deze groep perspectief op werk te bieden, heeft het college in 2017 fors ingezet op een extra impuls voor deze groep. Hiertoe worden duizend Stip-banen gerealiseerd waarmee werkzoekenden voor drie jaar werk hebben.

Uitstroom in 2018
In het aanvalsplan ‘Den Haag maakt werk!’ staat als ambitie dat in 2018 4.250 mensen aan een baan worden geholpen of teruggaan naar school. Dat kan gaan om mensen die parttime werk willen, mensen waarvan de uitkering is beëindigd na de inzet van re-integratie-instrumenten en om jongeren die, voordat bijstand is aangevraagd en/of toegekend, weer naar werk of school gaan. Deze dienstverlening is gericht op uitkeringsgerechtigden en op andere mensen die zich melden bij de gemeente voor hulp bij het vinden van een baan. Er is extra aandacht voor jongeren, werkzoekende 50-plussers en werkzoekenden met een arbeidsbeperking (de doelgroepen van de banenafspraak en beschut werk).

Extra impuls werkgelegenheid
Ondanks goede resultaten van het aanvalsplan ‘Den Haag maakt werk!’ signaleren we dat de werkloosheid hoog blijft. De gemeente neemt daarom extra maatregelen. Met de hiervoor genoemde extra impuls voor werkgelegenheid willen we de werkloosheid aan de onderkant van de arbeidsmarkt terugdringen naar een aanvaardbaar niveau. De mensen die in 2017 begonnen zijn op een STiP-baan zijn voor drie jaar zeker van werk. De gemeente organiseert samen met werkgevers gedurende die jaren de begeleiding en scholing.

Het wijkbanenplan
Het wijkbanenplan richt zich op Haagse jongeren van 18 tot en met 26 jaar die niet naar school gaan, geen werk hebben en die de gemeente onvoldoende bereikt. Het doel is om deze jongeren in beeld te krijgen en beter te leren kennen, om ze van daaruit beter te kunnen begeleiden naar werk of school. Drie wijkgerichte Servicepunten Arbeid benaderen jongeren actief en zoeken banen bij ondernemers in en buiten de wijk. Het wijkbanenplan richt zich daarbinnen ook op jongeren met een bijstandsuitkering. Het gaat dan om de groep kwetsbare jongeren waarbij sprake is van multiproblematiek en die nog niet actief bemiddeld worden. Het gaat ook om de groep jongeren die wellicht al in een re-integratietraject zit, maar grotere kansen ziet vanuit het wijkbanenplan. In 2018 vindt een verdiepingsslag plaats in de samenwerking met partners (welzijnswerk, zelforganisaties en sociale wijkzorgteams) in de wijken. Middels Jobhunting in de wijk worden werkgevers meer betrokken bij het vraagstuk rond jeugdwerkloosheid bij hen in de wijk. Daarmee willen we het vertrouwen van jongeren versterken. Er is extra aandacht voor het bereiken van de groep vrouwen onder de 27 jaar.

Banenafspraak/STiP
In het aanvalsplan ‘Den Haag maakt werk!’ staat de ambitie om tot en met 2018 1.600 personen met een arbeidsbeperking aan het werk te helpen. Het gaat om banen bij zowel het bedrijfsleven als bij overheidsorganisaties. Met de invoering van de praktijkroute in 2017 is het nu mogelijk om via een loonwaardemeting op de werkplek vast te stellen of een werknemer behoort tot de doelgroep van de banenafspraak. De doelgroep van de banenafspraak wordt hierdoor groter en de aanpak is minder bureaucratisch waardoor deze banen eenvoudiger en sneller gerealiseerd kunnen worden. Ook de STiP-banen zullen aan de doelstelling bijdragen. In de praktijk blijkt dat veruit de meeste personen die op een STiP-baan geplaatst zijn een loonwaarde hebben die lager is dan 100%. De verwachting is dat dit voor circa 95% van de doelgroep het geval zal zijn. Dat wil zeggen dat we met de STiP-banen al 950 plaatsingen op grond van de banenafspraak zouden kunnen realiseren. In 2017 is de STiP-doelstelling gerealiseerd, echter intensieve begeleiding na plaatsing zal nodig zijn.

Social Return
Social Return wordt als instrument ingezet om mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt aan het werk te helpen. De doelstelling die is opgenomen in het aanvalsplan ‘Den Haag maakt werk!’ om duizend mensen aan een baan te helpen, is al behaald in 2016. Het succes van dit instrument willen we voortzetten en de beweging om socialer te ondernemen blijven we stimuleren. Dat doen we door mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt in dienst te nemen.

Samenwerking in de regio
In de arbeidsmarktregio Haaglanden willen vertegenwoordigers van werkgevers, werknemers, het UWV en gemeenten in 2018 700 tot 800 mensen met een arbeidsbeperking bemiddelen naar werk in het kader van de banenafspraak.^[1] De gemeente Den Haag heeft als ambitie om tot en met 2018 1.600 personen te bemiddelen in het kader van de banenafspraak. Samenwerking wordt gezocht op onderdelen waar het toegevoegde waarde heeft voor de dienstverlening aan werkgevers en werkzoekenden, zoals de regionale toolbox. Er is sprake van een regionaal gecoördineerde, sectorale benadering.
Om ervoor te zorgen dat jongeren uit het praktijkonderwijs en voortgezet speciaal onderwijs aansluiting vinden op de arbeidsmarkt, wordt regionaal intensief samengewerkt met scholen en werkgevers. Deze samenwerking is erop gericht om deze kwetsbare jongeren direct vanuit school de benodigde begeleiding te bieden en te voorkomen dat ze afhankelijk worden van een bijstandsuitkering.

Werkontwikkeltrajecten
Met de werkwijze van leerwerktrajecten voor jongeren is in de afgelopen jaren te weinig voortgang geboekt. Daarom is een nieuwe aanpak ontwikkeld: het werkontwikkeltraject. We willen in 1 jaar tijd 250 werkontwikkeltrajecten verwezenlijken voor jongeren. Het werkontwikkeltraject is gericht op de ontwikkeling naar betaald werk, bij of in nauwe samenwerking met een werkgever. Een werkontwikkeltraject duurt maximaal zes maanden. Zowel werkgerelateerde als niet-werkgerelateerde belemmeringen worden aangepakt. Na afloop is er uitzicht op een betaalde baan.

Wet sociale werkvoorziening (Haeghe Groep)
De effecten van de Participatiewet worden voor de gemeente steeds sterker voelbaar. Het participatiebudget voor re-integratie en financiering van de SW (sociale werkvoorziening) daalt en er is geen nieuwe instroom meer mogelijk van arbeidsbeperkten naar de Haeghe Groep. Via de Wet sociale werkvoorziening (Wsw) is de gemeente Den Haag werkgever van mensen met een arbeidsbeperking. Door natuurlijke uitstroom vermindert het aantal werknemers jaarlijks. De zittende werknemers behouden hun rechten. De financiering vanuit het Rijk is gebaseerd op een versnelde afbouw van het aantal werknemers. Anderzijds zijn er meer nieuwe werklozen met een grote afstand tot de arbeidsmarkt die re-integratie nodig hebben om betaald werk te kunnen vinden. Het gaat daarbij om arbeidsbeperkten die voorheen in aanmerking zouden komen voor een Wajonguitkering en statushouders. In oktober 2016 is een verkenning aangekondigd naar de toekomst van de Haeghe Groep en haar rol in het kader van de Participatiewet (RIS 295188). Op basis van de uitkomsten van de verkenning is aan de raad voorgesteld om een besluit te nemen over de integratie van de Haeghe Groep en SZW binnen het SZW domein en zo te komen tot een gemeentelijk werkbedrijf Den Haag per 1 januari 2018 (RIS 297233).

Beschut werk
Het coalitieakkoord zet in op tweehonderd werknemers in beschut werk. Eind 2018 wil de gemeente dat deze doelstelling gerealiseerd is. Beschut werk is bestemd voor mensen met een lichamelijke, verstandelijke of psychische beperking die zoveel ondersteuning nodig hebben dat reguliere werkgevers hen niet zonder meer in dienst nemen. Al deze werknemers krijgen een ambtelijke aanstelling bij de gemeente en gaan aan de slag bij de Haeghe Groep. Om de toegang tot beschut werk te vergroten, is het sinds 2017 ook mogelijk om als persoon een indicatie-advies aan te vragen bij het UWV: de zogeheten zelfmelders.

Investeren in mensen/participatie
De gemeente verwacht van uitkeringsgerechtigden die niet of nauwelijks kans hebben op betaald werk, dat zij op een andere manier – naar vermogen – een bijdrage leveren aan de samenleving. De gemeente doet hierbij onder andere een beroep op PEP Den Haag en de Haagse welzijnsorganisaties. Zij kunnen een deel van deze groep helpen bij het vinden van een zinvolle activiteit en dagbesteding. Zij leveren zo een nuttige bijdrage aan de samenleving en het voorkomt sociaal isolement. Ook worden er trajecten aangeboden voor jongeren en alleenstaande moeders. Deze trajecten richten zich zoveel mogelijk op het stabiel krijgen van de leefsituatie, van waaruit ontwikkeling naar werk of school alsnog mogelijk is. Soms is echter een stabiele leefsituatie het hoogst haalbare. Wanneer de uitkeringsgerechtigde niet bereid is om vrijwilligerswerk te zoeken of zich op een andere wijze in te zetten voor de Haagse samenleving, legt de gemeente in het kader van de tegenprestatie werkzaamheden op.

Pilot Inburgering – ‘Den Haag zijn we met z’n allen
De gemeente voert een pilot Inburgering: ‘Den Haag zijn we met z’n allen’ uit. Duizend nieuwkomers en gevestigde nieuwkomers, met en zonder bijstandsuitkering, volgen hierbij een inburgeringsprogramma. Het gaat om mensen die niet zelfstandig kunnen integreren in de Haagse samenleving. Het beoogde effect van de pilot is het bereiken van maatschappelijke verankering van de (gevestigde) nieuwkomers. Kernwoorden zijn meedoen, eigenaarschap en betrokkenheid, zowel van de nieuwkomers als van de ontvangende samenleving. De duizend (gevestigde) nieuwkomers worden gedurende anderhalf jaar begeleid. Ze ontvangen intensieve trainingen over kernwaarden en verbetering van hun taalvaardigheid. Ze worden gekoppeld aan een mentor in de wijk en samen met de andere inwoners van de stad worden ontmoetingen georganiseerd. De kosten voor de pilot bedragen circa € 7 mln. (RIS 297280).

Verbonden partijen
Wigo4it: Het doel van Wigo4it is om t.b.v. de sociale diensten van de G4 als één partij op te treden om hergebruik, ontwikkeling en gezamenlijk beheer van ICT-systemen mogelijk te maken. Wigo4it is opgericht om gezamenlijk gebruik, beheer en ontwikkeling van ICT-systemen voor en door de sociale diensten van de vier grote steden mogelijk te maken.

Stichting Werkbij: Via de Stichting Werkbij worden werknemers gedetacheerd bij bedrijven en instellingen, voornamelijk in de publieke sector. De organisatie bevindt zich in een afbouwfase. Het aantal personen bedraagt in 2018 19. In 2023 is dit volledig afgebouwd.

Dienstverlening
In 2018 gaat de gemeente, net als in 2017, de dienstverlening aan de Haagse burger verder verbeteren. De gemeente zoekt daarbij ook naar een antwoord op vragen van een grote groep burgers die te maken hebben met een complexe leefwereld. Voor deze burgers bestaan geen standaardoplossingen. De gemeente zet in op een verbetertraject dat ertoe moet leiden dat de mens meer centraal staat, met behoud van een efficiënte en effectieve dienstverlening. Daarbij gaat het niet om simpele en snelle oplossingen van een probleem, maar om een cultuuromslag.

De training over vakmanschap voor medewerkers zal ook in 2018 (en volgende jaren) worden voortgezet. Eigenaarschap, ruimte en medeverantwoordelijkheid voor het gehele proces zijn kernbegrippen van deze training.

Ook de inrichting van de dienstverlening zal verder worden verbeterd. In 2018 gaan we verder met het vernieuwen van de digitale dienstverlening waardoor ruimte ontstaat voor meer persoonlijke dienstverlening. De behoefte van de burger bepaalt of extra ondersteuning nodig is en of die centraal of dichter bij huis wordt aangeboden. Maar ook het aanbod zelf, zoals het re-integratieaanbod, zal meer maatwerk bieden.

In 2018 zullen de hulpmiddelen voor klantgerichte dienstverlening verder ontwikkeld worden, zoals het klantsignaalmanagement en een dashboard om klanttevredenheidsonderzoeken beter te kunnen meten.

Ontwikkelingen bijstand
Afgelopen jaren is het aantal bijstandsuitkeringen gestegen. Door de eenmalige impuls van de STiP-banen en de ambitie van het programma ‘Den Haag maakt werk!’ is deze stijging tot stilstand gebracht en verwachten we dat dit nagenoeg gelijk blijft in 2017. Op basis van de rijksbegroting (gepubliceerd in 2016), de verwachtingen van het Centraal Planbureau en de resultaten over het jaar 2017 wordt over de periode 2018 - 2021 rekening gehouden met een kleine stijging van het bijstandsvolume van jaarlijks ongeveer 1%. Aan de ene kant heeft de daling van de werkloosheid een neerwaarts effect op het aantal bijstandsuitkeringen. Aan de andere kant neemt het aantal uitkeringen toe door instroom van voormalige Wajong’ers en het beroep dat asielzoekers zullen doen op de bijstand.

De verwachting is dat in 2018 ongeveer 10.500 mensen een bijstandsaanvraag zullen doen. Door onder andere rechtmatigheidscontroles wordt ongeveer 40% van deze aanvragen afgewezen.

Verdeelmodel (BUIG)
Het nieuwe verdeelmodel voor de bijstandsmiddelen, dat in 2015 door het Rijk is ingevoerd, heeft in Den Haag geleid tot tekorten op de bijstandsmiddelen. Er zijn verschillende maatregelen genomen om deze tekorten te verminderen en de verdeeleffecten van het verdeelmodel aan te passen. Ook lopen er juridische procedures tegen het Rijk.
In het najaar van 2017 wordt bekend wat in het verdeelmodel voor de bijstandsmiddelen voor 2018 aangepast wordt. De discussie hierover zal gevoerd worden naar aanleiding van de onderzoeken die in 2017 gepubliceerd zijn. De indruk is dat Den Haag, net zoals de overige G4 gemeenten, benadeeld zal blijven en ook in 2018 een structureel tekort zal kennen. Naast de discussie over het verdeelmodel met het Rijk is ook de vraag of het door het Rijk beschikbare macrobudget zelf wel voldoende is voor de financiering van alle landelijke bijstandsuitkeringen.
Indien het verdeelmodel 2018 niet aangepast wordt, is de verwachting dat Den Haag rekening moet houden met een structureel tekort op de bijstandsmiddelen. Het tekort wordt beperkt tot een maximaal eigen risico van 8,75%. Daarboven wordt het tekort gecompenseerd vanuit de vangnetregeling van het Rijk. De verwachting is dat Den Haag geconfronteerd wordt met een meerjarig tekort. Vanuit algemene middelen is structureel € 10 mln. gedekt. Daarnaast is in het weerstandsvermogen rekening gehouden met een tekort van € 32 mln. in 2018 en € 35,5 mln. in de jaren daarna.

Fraude en handhaving
Om de uitkering rechtmatig te kunnen verstrekken, moeten uitkeringsgerechtigden zowel voldoen aan de re-integratieverplichtingen als aan de inlichtingenverplichtingen. De coalitie heeft in het coalitieakkoord afgesproken om fraude zoveel mogelijk op te sporen en te bestrijden. De gemeenteraad wordt hierover jaarlijks geïnformeerd. In 2018 zal in het kader van fraudebestrijding het accent worden gelegd op naleving van afspraken en verplichtingen en het voorkomen van fraude. We gaan in 2018 verder met handhaving aan het begin, dus bij de aanvraag van een uitkering. Hiervoor wordt gebruik gemaakt van een analyse van systemen, open bronnen, huisbezoeken en confrontatiegesprekken. Deze werkwijze zal de fraudealertheid bevorderen. Verder blijven samenwoning, zwart werken en signalen vanuit burgers hoog op de agenda staan, alsook de samenwerking met partners als de politie en het Haags Economisch Interventie Team.
Kwetsbare burgers
Een bijzondere groep is de groep burgers die zichzelf niet kan redden en verschillende problemen tegelijkertijd heeft. Deze kwetsbare burger wordt zo snel mogelijk herkend vanaf het moment dat bijstand wordt aangevraagd. Hierdoor kan de hulpverlening snel en effectief tot stand komen. Doel: duurzame stabilisering van de leefsituatie en verhoging van de zelfredzaamheid.

Het doel van het Haagse armoedebeleid is om minima de kans te geven om volop mee te doen in de stad. Daarbij gaat het bijvoorbeeld om het lidmaatschap van een vereniging of bezoek aan een museum. Via de Ooievaarpas krijgen minima korting op deze activiteiten. Daarnaast is er extra aandacht voor de meest kwetsbaren in de stad, zoals kinderen, zieken en ouderen. Kinderen moeten zich, ondanks de financiële positie van hun ouders, optimaal kunnen ontwikkelen en kansen krijgen. Ouderen en zieken zijn niet meer in staat om hun inkomen te vergroten. Zij hebben extra geld vaak hard nodig om bijvoorbeeld hun zorgkosten te betalen.

Toegang
We blijven, ondanks het feit dat 98% van de minima al gebruik maakt van één of meer armoedevoorzieningen, stevig inzetten op een zo groot mogelijk bereik van deze groep mensen. De groep minima is niet statisch. Er stromen mensen uit naar werk. Deze mensen houden ook na uitstroom nog een jaar lang recht op hun Ooievaarspas en houden daarmee nog een deel van de ondersteuning. Kinderen uit minimagezinnen krijgen een kindpakket.
Helaas komt het voor dat nieuwe mensen in een armoedesituatie belanden. Het is belangrijk om deze mensen snel op de hoogte te brengen van de minimavoorzieningen. Door de voorzieningen kunnen zij maatschappelijk actief blijven of worden. We geven op verschillende plekken bekendheid aan de regelingen, zoals bij het wijkteam, bij maatschappelijke organisaties en op scholen. Het platform Delen achter de Duinen levert waardevolle adviezen over toegankelijke voorzieningen.

Gelijke kansen voor kinderen uit minimagezinnen
Minimahuishoudens met kinderen kunnen moeilijk rondkomen, blijkt uit onderzoek van het Nibud. De gemeente wil in samenwerking met de Stichting Leergeld Den Haag kinderen gelijke kansen bieden en zet daarom in op een ruimhartig kindpakket. Onderdelen van het kindpakket zijn: gratis sport en cultuur, de schoolspullenpas, leer- en communicatievoorzieningen, een tegoed voor het openbaar vervoer en de kledingpas.

(Chronisch) zieken en ouderen
De gemeente biedt een goede collectieve zorgverzekering voor Hagenaars met een inkomen tot 150% van het sociaal minimum. Naast een uitgebreid verzekerd pakket is ook het eigen risico meeverzekerd. Hierdoor komen burgers met een laag inkomen niet voor onverwachte zorguitgaven te staan en worden zorgschulden voorkomen. Wij verwachten dat circa 59.000 minima (inclusief kinderen) gebruik zullen maken van de collectieve zorgverzekering. Verder krijgen 16.500 chronisch zieken met een zorgindicatie en een inkomen tot maximaal 150% van het sociaal minimum € 125 vergoeding voor medische meerkosten.
Ruim 13.000 ouderen kunnen ook in 2018 gebruik maken van gratis openbaar vervoer. Hierdoor blijven zij mobiel. Ook zijn er veel mogelijkheden via de Ooievaarspas, zoals de pedicureregeling, cursussen om de digitale vaardigheden te vergroten en de maaltijdvoorziening. Populaire activiteiten, zoals zwemmen, blijven onderdeel van het aanbod.

Bijzondere bijstand
Haagse burgers die worden geconfronteerd met onvoorziene, bijzondere kosten kunnen een beroep doen op individuele bijzondere bijstand. Met deze vorm van bijstand leveren we naar verwachting 7.000 keer maatwerk. Er wordt gekeken naar de persoonlijk situatie en we stemmen waar nodig af met andere hulp- en dienstverleners. Voor 19.000 burgers met een langdurig laag inkomen is er de individuele inkomenstoeslag.

Bijzondere hulpverlening huisvesting
Verder verzorgt de gemeente de noodopvang voor gezinnen. Dat gebeurt door de Stichting Noodopvang Haaglanden. Ongeveer 600 tot 700 gezinnen zullen een beroep doen op deze opvang. Daarvan zal de stichting naar verwachting 125 gezinnen plaatsen in de noodopvang. In de andere situaties blijkt dat huisuitzetting alsnog kan worden voorkomen of blijkt een andere oplossing haalbaar.

Wet op de lijkbezorging
Tot slot geeft de gemeente uitvoering aan de Wet op de lijkbezorging. Wanneer hulpverleners zoals de politie melding doen van een overlijden, en er zijn geen nabestaanden bekend of er is geen geld in de nalatenschap , dan verzorgt de gemeente de begrafenis.

Preventie
De gemeente heeft een divers pakket aan preventieve activiteiten. Bijvoorbeeld voorlichtingen op scholen en buurthuizen, groepsworkshops voor iedere Haagse burger en individuele adviesgesprekken. Deze activiteiten zijn niet altijd bekend. Daarom vergroot de gemeente de bekendheid van het aanbod bij in- en externe partijen. Hiervoor gebruiken wij o.a. de sociale wijkzorgteams, het stedelijk overleg en nieuwsbrieven. Denk ook aan mailingen aan burgers, bijvoorbeeld aan jongeren die 18 jaar worden.

Nazorg voorkomt dat mensen opnieuw in de problemen komen. Mensen die een schuldregeling succesvol afronden, krijgen daarom een jaar nazorg. Zo krijgt de gemeente inzicht in wat qua financiële educatie en budgetcoaching werkt. Daarnaast heeft dit een waakvlamfunctie. Als hulp nodig is, wordt die meteen ingezet.

Door informatie uit systemen en onderzoek slim te verbinden, komen we steeds meer te weten over het risico op armoede en schulden per buurt. Wij hechten veel belang aan het snel verkrijgen van informatie over wanbetaling bij bijvoorbeeld woningcorporaties en energiebedrijven. Binnen de grenzen van de privacywetgeving zoeken wij naar een groter handelingsrepertoire bij vroegsignalering.

Curatieve schuldhulpverlening
Mensen die toch problematische schulden krijgen, helpen wij op korte termijn om schuldenzorgenvrij te worden. Daarna bemiddelen we waar mogelijk tussen de schuldenaar en alle schuldeisers om schuldenvrij te worden. Wij zetten in op het sneller regelen van schulden. Bijvoorbeeld door de traagheid (120-dagen model van de NVVK) van het reguliere proces te doorbreken met collectieve schuldregelingen. Afspraken maken met de meest voorkomende schuldeisers bespoedigt de onderhandelingen. Zo krijgt de burger sneller duidelijkheid. En wordt nieuw perspectief geboden aan mensen die hun schulden willen oplossen en hun bijdrage willen leveren aan de maatschappij.
Sociaal hospitaal
In de pilot ‘Sociaal hospitaal’ worden maatwerkplannen opgesteld voor gezinnen met vele problemen. Doel is dat zij weer voldoende bestaanszekerheid en eigen regie krijgen. Het beste plan is een plan dat het gezin zélf begrijpt en dat toegang biedt tot wat nodig is. Het vertrekpunt is: wat is de behoefte van het gezin? Wat heeft voor hen prioriteit? Daarop wordt de ingezette dienstverlening aangepast. Uiteraard geldt een ondergrens: er mag geen overlast of onveiligheid ontstaan.

De kosten van schulden- en beschermingsbewinden worden via de bijzondere bijstand merendeels afgewenteld op gemeenten. Daarom is het nodig dat gemeenten meer grip krijgen op toegang en uitstroom naar minder zware vormen van financiële hulpverlening. Wij gaan dat samen met de G4 bepleiten bij het Rijk.

Samenwerking met maatschappelijke partners
Het armoede- en schuldhulpverleningsbeleid is niet alleen een zaak van de gemeente. Samen met onze vele maatschappelijke partners (waaronder CZ, Eneco, Society Impact en wooncoöperaties) werken wij aan een schuldenzorgenvrij Den Haag. Wij ontwikkelen nieuwe aanpakken in het Schuldenlab070, onze onderzoeks-, leer- en ontwikkelomgeving.

Sociale kredietverlening en het Pandhuis
De sociale kredietverlening van de Gemeentelijke Kredietbank is een instrument in de preventieve schuldhulp. Aan de ene kant herfinancieren we zo meerdere kleinere schulden, anderzijds kijken we naar de hele schuldensituatie in een huishouden en verwijzen we zo nodig door naar curatieve schuldhulp. Voor Hagenaars met een eigen woning is er ondersteuning in de vorm van krediet en advies als de woning onbetaalbaar dreigt te worden. We creëren ook meer mogelijkheden voor levensloopbestendig wonen, in samenhang met voorzieningen voor ouderen. Ook het Haags Pandhuis speelt een belangrijke rol in ons beleid om problematische schulden zo vroeg mogelijk te signaleren.
[1]Bron: RPA Haaglanden.

De baten die de gemeente Den Haag ontvangt voor de uitvoering van de programmaonderdelen bestaan voor het grootste deel uit de rijksbijdrage voor de bijstandsverlening en inkomensvoorzieningen. Het verdeelmodel voor de bijstandsmiddelen, dat in 2015 door het Rijk is ingevoerd, laat voor Den Haag een daling in de rijksbijdrage zien. Voor de uitkeringslasten wordt een lichte stijging verwacht. De uitkomsten van het definitieve verdeelmodel zijn doorslaggevend voor het verwachte resultaat. Vooralsnog is een risico opgenomen in het risicocumulatiemodel.

Bijstandsverlening en inkomensvoorzieningen omvatten meer dan de helft van de programmalasten. De producten Re-integratie en participatievoorzieningen, gemeentelijk armoede- en schuldenbeleid en de sociale werkvoorziening vormen het andere deel. De baten bestaan grotendeels uit te ontvangen rijksbijdragen. Per product of cluster van producten geven we in de volgende paragraaf een nadere toelichting.

Verloop financiële overzichten